بهار
من بودم
آنکه
تار میتنید.
دلم از شوق پریدن میتپید
و چشمانم
کمکم
در زیر پرده سپید
خاک میشد.
بهار که آمد،
پیلهای بودم
که پروانه نشد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد